SOTA AL PORTIC
N’arieta fresculina
la riva da punent
su i facc tut russ dal sul
del dì che le dre murì.
A sunt chì che vuli in gir
cumè una farfala
tra i bras, indue cÖsan
N’arieta fresculina
la riva da punent
su i facc tut russ dal sul
del dì che le dre murì.
A sunt chì che vuli in gir
cumè una farfala
tra i bras, indue cÖsan
Custin e salamel,
che in allegria, bagnaa
da un bun bicier de vin
la cumpagnia la mangia in allegria
Che bèla lè l’alegria
la cumpagnia la mangia in allegria
Che bèla lè l’alegria
che bèla lè là to ghignada
là par che la renda
là par che la renda
pusse fresca la serada.
sOTTO IL PORTICATO
Un arietta fresca arriva da ponente,
sui volti bruciati dal sole,
del giorno che sta morendo.
Sono qui e volo come una farfalla,
sopra le braci, dove cuociono,
costine, e salamelle,
che in allegria, bagnate
da un buon bicchiere di vino,
la compagnia mangia in allegria.
Che bella e l’allegria,
che bella è la tua risata,
sembra rendere più fresca
la serata.
Nessun commento:
Posta un commento